شايد ذکر «انطاکيه» در روايات مهدويّت، وجود رابطه تنگاتنگ بين حضرت مهدي عليه السلام و مسيح عليه السلام است. در روايات مربوط به حضرت مهدي عليه السلام، از آن محل به عنوان سرزميني ياد شده است که حضرت مهدي عليه السلام پس از ظهور، از غاري در آن سرزمين تورات و انجيل را بيرون ميآورد و با يهود و نصارا با آن استدلال ميکند.
پيامبر گرامي اسلام فرمود: «تورات و انجيل را از سرزميني که انطاکيه ناميده ميشود، بيرون ميآورد». [2] . و به وسيله آن کتابها با مسيحيان و يهوديان به استدلال ميپردازد و سرانجام بسياري از آنها اسلام ميآورند. [3] .
در احاديث اسلامي آمده است که «حضرت مهدي (عج)»، نخست به «انطاکيه» مي رود، و از غاري در آنجا، تورات موسي (نسخه ي اصلي)، را بيرون مي آورد... عصاي موسي عليه السلام و انگشتري سليمان نيز در آن غار است».(4)
توضیح بیشتر در مورد انطاکیه اين شهر در روزگار قديم از حيث ثروت، علم و تجارت، يکي از سه شهر بزرگ کشور روم محسوب ميشد. [1] .
شهر «انطاکيه» تا «حلب» کمتر از يکصد کيلومتر و تا «اسکندريه» حدود شصت کيلومتر فاصله دارد. در زمان خليفه دوم به دست ابوعبيده جراح فتح شد و از دست روميان در آمد. مردم مسيحي آن، به پرداخت جزيه تن در دادند و بر آيين خود باقي ماندند.عد از جنگ جهاني اوّل، اين شهر به تصرف فرانسويان در آمد، و چون فرانسويان خواستند شام را رها کنند، آن را به ترکيه دادند تا در آشوبهاي احتمالي، گزندي به مسيحيان نرسد.
آنچه در مآخذ، درباره ي انطاکيه آمده است، با موضوع ياد شده، مناسبت دارد: «...انطاکيه ي کنوني (انطاکيه، در جنوب ترکيه، بر رود اورونتس، نهر العاصي، 22 کيلومتري ساحل مديترانه قرار دارد)، فقط قسمت کوچکي از انطاکيه ي قديم را اشغال کرده است. از شهر قديم، باروها، آباره، تئاتر و قلعه اي باقي است. در کاوشهايي که در آنجا و در اطرافش به عمل آمده، موزائيکهاي عالي، از شش قرن اوّل ميلادي، به دست آمده است.
جام بزرگ انطاکي، که در 1910 به دست آمده، به زعم بعضي، همان جام مقدّس است». («خورشيد مغرب»، پاورقي ص 295)
پی نوشت ها:
[1] ر.ک:معجمالبلدان،ج1،ص182؛ص266.
[2] عللالشرايع، ج 1، ص161؛ بحار الانوار، ج 51، ص 25؛ ج 52، ص350. همچنين ر.ک: الجامع لمعمر بن راشد، ج11، ص 372.
[3] ر.ک: الغيبة، ص 237، ح 26.
(4)(کتابالغيبة ، ص 390)